الا فرهاد غزال تیز پایم / مکن سوراخ لنگ با وفایم
منم شیث رضایی پرسپولیسی/ نما رحمی بحال ناله هایم
ته جدول نشسته مات و زارم / ازین ماتی بگو کی در می آیم
تو گفتی آی بدو بسکه دویدم / شکسته ساق های هر دو پایم !